Komentarze - Nowy Testament: Ewangelia wg. św. Łukasza
Rozmyślania

Ewangelia św. Łukasza, którą właśnie zaczynamy rozważać, zawiera wiele cennych rzeczy, które nie zostały zapisane w pozostałych trzech Ewangeliach. Należą do nich na przykład historia Zachariasza i Elżbiety, zwiastowanie anioła Marii Pannie ? czyli mówiąc ogólnie treść dwóch pierwszych rozdziałów. Ponadto opowieści o nawróceniu Zacheusza, o pokutującym złoczyńcy, o drodze do Emaus oraz sławne o synie marnotrawnym. To fragmenty Pisma Świętego, za które dobrze pouczony chrześcijanin czuje się szczególnie wdzięczny. Jesteśmy za nie dłużnikami Ewangelii św. Łukasza. Krótka przedmowa, którą właśnie przeczytaliśmy jest cechą charakterystyczną Ewangelii św. Łukasza. Ale po bliższym zbadaniu odkryjemy, że jest pełna bardzo użytecznych wskazówek. Po pierwsze św. Łukasz daje nam krótki, ale wartościowy szkic dotyczący natury ewangelii. Nazywa ją ?opisem wydarzeń, które wśród nas się dokonały?. To opowieść o faktach dotyczących Jezusa Chrystusa. Chrześcijaństwo jest religią zbudowaną na faktach. Nigdy nie traćmy tego z pola widzenia. Właśnie najpierw w tym kształcie objawiła się ludzkości. Pierwsi kaznodzieje nie przechodzili świata wzdłuż i wszerz głosząc wyszukany, sztuczny system zawikłanych doktryn i głębokich zasad. Swym pierwszym zadaniem uczynili natomiast głoszenie ludziom prostych faktów. Mówili obciążonemu grzechem światu, że Syn Boży zszedł na ziemię, żył dla nas, umarł dla nas i powstał z martwych. Ewangelia w pierwszym wydaniu była znacznie prostsza niż ta, jaką ją tak wielu czyni w dzisiejszych czasach. Była ni mniej ni więcej dziejami Chrystusa.