Dla przeciętnego czytelnika Biblii księga Ezechiela jest wprawiającym w zakłopotanie gąszczem zawiłych, skomplikowanych wizji- kalejdoskopem wirujących kół, latających rydwanów. Takie wrażenie często powoduje, że czytelnicy unikają studiowania tej księgi, a w konsekwencji pozbawiają się wielkiego literackiego i duchowego bogactwa, które znajduje się na kartach tej starotestamentowej księgi.
Z dwóch ksiąg prorockich, które powstały w okresie wygnania: Ezechiela i Daniela, księga Daniela opisuje polityczną odbudowę Izraela, księga Ezechiela zaś opisuje religijną odbudowę Izraela. Daniel, pochodzący z książęcego rodu zajmuje się światowymi królestwami i królestwem Mesjasza, Ezechiel natomiast, pochodzący z rodu kapłańskiego zajmuje się odbudową świątyni i służby świątynnej. Obie księgi w prorocki sposób opisują przyszłe dzieje Izraela z królewskiego i kapłańskiego punktu widzenia.
Hieronim, ojciec kościoła (347-419) bardzo wysoko cenił księgę Ezechiela i określił ją jako „labirynt tajemnic Bożych".

„Zburzenie Jeruzalem i zniszczenie świątyni oraz niewola babilońska - to konieczne środki, które musi zastosować suwerenny Bóg, aby uratować swój nieposłuszny naród od kompletnego odstępstwa i doprowadzić go do upamiętania. Nadejdzie jednak dzień, kiedy Bóg okaże mu swoją łaskę i przywróci mu pełną chwały przyszłość w królestwie Mesjasza z nową świątynią, nowym Jeruzalem i nową ziemią obiecaną, w której Pan zamieszka."
Henryk Turkanik: biblista, jest autorem książek: Księga Objawienia, Księga Daniela, Na skrzydłach orła, Dekalog, Panorama historii Kościoła, Powtórne przyjście Chrystusa, Wstęp do Starego Testamentu, Jeździec w dolinie mirtów.