Gdyby ktoś powiedział mi to, co dziś wiem o kościele katolickim wówczas, gdy byłem seminarzystą czy młodym kapłanem, byłbym oburzony, zatkałbym sobie uszy, albo uciekłbym. Nie uwierzyłbym takim oskarżeniom i uważałbym je za kalumnie autorstwa diabła. Mój mózg był wyprany z możliwości przyjęcia takich rzeczy do wiadomości...

W wieku szesnastu lat wstąpiłem do seminarium, gdzie starannie przykładałem się do nauki, a mając lat dwadzieścia osiem zostałem wyświęcony na rzymsko-katolickiego księdza w zakonie Karmelitów Bosych. Następnie ruszyłem w teren, robiąc, co mi kazano i niczego bardziej nie pragnąc jak rozszerzania kościoła, chcąc żyć i umrzeć jako katolicki kapłan, a może nawet zostać świętym.

Minęło jakieś pięć lat mojego kapłaństwa, kiedy zaczęła we mnie dojrzewać zmiana. Opuścił mnie pokój...