Jest coś takiego w posiłku, co sprawia, że czujesz się jak w domu – lub wręcz przeciwnie. Niewiele rzeczy jest bardziej pocieszających niż domowe posiłki przygotowane przez kochającą rodzinę lub przyjaciół.

I niewiele rzeczy sprawia, że czujesz się bardziej obco niż jedzenie posiłku, o którym nigdy do tej pory nie słyszałeś, z ludźmi, których nie znasz, w miejscu, którego zwyczaje są dla ciebie tajemnicą. Niedawno przeprowadziłem się z rodziną do Anglii, gdzie tak błaha czynność jak jedzenie groszku ma ogromne znaczenie społeczne. Groszek!? Wiem. Nawet mi nie mów. Gdybyś zapytał większość chrześcijan, czy jedzą posiłek w kościele, prawdopodobnie powiedzieliby coś w stylu: „Cóż, nie, nie jemy posiłku w kościele, ale raz na jakiś czas urządzamy po spotkaniu posiłek, na który każdy coś przynosi”. I w pewnym stopniu jest to prawdą.

Ale co z Wieczerzą Pańską? Jasne, ona prawdopodobnie nie wystarczy, aby wypełnić twój żołądek, ale wciąż jesz i pijesz, wciąż jesteś razem z innymi. Co ten posiłek mówi o Jezusie i Jego kościele? Co ten posiłek ma wspólnego z przynależnością do rodziny Jezusa? Ta niewielka książka jest biblijnym elementarzem Wieczerzy Pańskiej. Jest skierowana do wszystkich chrześcijan, każdego, kto chciałby dowiedzieć się więcej o tym posiłku, który dał nam Jezus. Kilka rozdziałów będzie szczególnie istotnych dla przywódców kościoła, ale nawet one zostały napisane z myślą o całym kościele.

Mam trzy cele dla tej książki, wszystkie one się zazębiają:

 1. Rozważanie Biblii.

Pierwszym z nich jest zbadanie, podsumowanie i streszczenie biblijnego nauczania na temat Wieczerzy Pańskiej. Jest to główne zadanie rozdziałów 1-7. Pierwsze pięć rozdziałów to fragmenty biblijnego nauczania na temat Wieczerzy Pańskiej: Pascha, która ją zapowiada (rozdział 1), ustanowienie jej przez Jezusa (rozdział 2), instrukcje Pawła dotyczące Wieczerzy (rozdziały 3-4) oraz nadchodząca uczta weselna Baranka, którą ona zapowiada (rozdział 5). Rozdział 6 łączy cały ten materiał w całość, przedstawiając definicję Wieczerzy Pańskiej.

 2. Połączenie Wieczerzy z kościołem.

Rozdział 7 to miejsce, gdzie na pierwszy plan wysuwa się mój drugi cel, choć nigdy nie znika on z pola widzenia: pokazanie, w jaki sposób Wieczerza Pańska wiąże się z lokalnym kościołem. Wieczerza Pańska odgrywa rolę w tworzeniu kościoła, łącząc wielu w jedno. Zbyt mało chrześcijan – a nawet zbyt mało pastorów – zastanawia się nad tym, jak mocno Wieczerza Pańska jest związana z lokalnym kościołem. Dlatego chcę zwrócić uwagę na znaczenie Wieczerzy Pańskiej w kształtowaniu kościoła.

3. Zapewnienie praktycznych wskazówek.

Moim trzecim celem jest dostarczenie biblijnych, praktycznych porad na temat tego, jak kościoły i pojedynczy chrześcijanie powinni sprawować Wieczerzę Pańską. Tak więc w rozdziałach 8-12 zadaję serię pytań i odpowiadam na nie w oparciu o biblijny obraz nakreślony w rozdziałach 1-7: Jakie zgromadzenie może sprawować Wieczerzę Pańską? Kto powinien uczestniczyć w Wieczerzy Pańskiej? Kto powinien prowadzić Wieczerzę Pańską? Jak kościoły powinny sprawować Wieczerzę Pańską? I wreszcie, jak poszczególne osoby powinny podchodzić do Wieczerzy Pańskiej? Ta niewielka książka ma rodzeństwo w postaci książki Jak rozumieć Chrzest?. Te dwie książki uzupełniają się wzajemnie; niektóre kwestie krótko poruszone tutaj są tam przedstawione bardziej dogłębnie. Ponadto, przed napisaniem tych krótkich książek, napisałem bardziej rozbudowaną książkę zatytułowaną Going Public: Why Baptism Is Required for Church Membership. Rozdziały 6 i 7 tej książki podsumowują niektóre argumenty z rozdziału 6 tamtej książki, zapożyczam także kilka fragmentów tam, gdzie obie się pokrywają. Dziękuję wydawcy za to, że pozwolił mi wyciąć trochę z tej pieczeni, abym mógł ją tutaj zaserwować. Mam nadzieję, że to wprowadzenie zaostrzyło wasz apetyt na resztę książki. Zaczniemy od tego, gdzie zaczynają się biblijne korzenie Wieczerzy Pańskiej – od posiłku w podróży.