Z KSIĄŻKI:

Na przestrzeni wieków ludzie przyjmowali wiele różnych symboli, które miały wskazywać, iż są chrześcijanami. Funkcję taką spełniają również specjalne znaczki wpinane w klapy marynarek, zawieszane na szyjach medaliony, a nawet pewien rodzaj uczesania.

Oczywiście nie ma w tym nic złego, szczególnie jeśli ktoś odczuwa, że jest powołany do manifestowania wiary chrześcijańskiej. Istnieje jednak znak o wiele lepszy – znak, który nie jest przedmiotem na specjalne okazje. Jest to znak uniwersalny, który nie utracił i nie utraci swej aktualności przez wszystkie wieki istnienia Kościoła, aż do czasu powtórnego przyjścia Jezusa.

Cóż to za znak?

Kończąc ziemską służbę, Pan Jezus widział już swą śmierć na krzyżu, widział otwarty grób i swe wstąpienie do nieba. Wiedząc,  że opuści swych uczniów, przygotował ich na to, co miało nastąpić. Przy tej właśnie okazji wyjaśnił, co będzie znakiem rozpoznawczym chrześcijan:

"Nowe przykazanie daję wam, abyście się wzajemnie miłowali, jak Ja was umiłowałem; abyście się i wy wzajemnie miłowali. Po tym wszyscy poznają, żeście uczniami moimi, jeśli miłość wzajemną mieć będziecie” (J 13:33-35).

Francis A. Schaeffer (1912-1984) – amerykański pastor prezbiteriański, teolog, apologeta kulturowy oraz czołowy intelektualista ewangelikalny. Jego działania i nauczanie odpowiadały na pytania epoki, w tym wyzwania teologicznego modernizmu, agnostycyzmu i ateizmu. Promował wiarę, która szuka i udziela odpowiedzi, nie uśmiercając rozumu. W 1948 roku przeprowadził się wraz z rodziną do Szwajcarii, gdzie w roku 1955 w miejscowości Huámoz założył ośrodek konferencyjno-rekreacyjny „L’Abri” („Schronisko”), który w skali międzynarodowej stał się znanym centrum spotkań ludzi poszukujących, studentów i intelektualistów ewangelikalnych. Nakładem Wydawnictwa Trinity ukazały się również jego dwie pozycje: Śmierć w mieście oraz Powrót do wolności i godności.