Od lat widzę, jak powolny jest postęp chrześcijan w dziedzinie odnawiania umysłu. Poważni i pełni dobrych chęci wierzący całe lata (nawet dziesięciolecia) uczęszczają do kościołów, a ich życie wciąż nie ulega radykalnej zmianie. Wielokrotnie przeprowadzają oni jedynie częściową reformację swojego życia, stając się lepszymi ludźmi. Wielu z nich uwolniło się nawet z poważnych grzechów, w których tkwili jako niewierzący. Niektórzy z nich, przez mocne postanowienie i siłę woli, przestali popełniać niektóre z tych grzechów i zrzucili z siebie więzy (światowego stylu życia), w których kiedyś tkwili.

Charles Finney powiedział kiedyś, że muszą istnieć określone cechy charakteryzujące nas chrześcijan, które odróżniają nas od niewierzących. Powinny istnieć rzeczy, których możemy dokonać mocą Ducha w naszym życiu, a których ludzie nie posiadający w sobie mocy Ducha dokonać nie potrafią. Jeśli uznamy tę prostą, oczywistą Prawdę, wtedy musimy też uznać, że w sferze zdolności zmieniających życie, chrześcijanie powinni różnić się od niewierzących.

Materiały zawarte w tej publikacji oparte są na przykazaniach Boga oraz mocy Ducha Świętego
zmieniającej człowieka. Są one oparte na prostym założeniu: Bóg nakazuje nam dokonywać zmian i daje nam do tego środki i metody. Jeśli ktokolwiek (niewierzący) potrafi zrobić to co robimy my (chrześcijanie), nie mamy prawa twierdzić, że jest to dokonane dzięki obecności lub woli Bożej. Dlatego Program szkoleniowy „Odnowienie umysłu” i jakikolwiek inny „program zmieniający życie” musi być w stanie dać rezultaty, które w naturalny sposób pokażą obecność i moc Ducha Bożego, a nie będą tylko kolejnym programem „samokształcenia”.

Najważniejsze fragmenty Słowa Bożego, na podstawie których będziemy pracować, to:
Rz 12:1-3 (UBG)
Proszę więc was, bracia, przez miłosierdzie Boże, abyście składali wasze ciała jako ofiarę żywą, świętą, przyjemną Bogu, to jest wasza rozumna służba. A nie dostosowujcie się do tego świata, ale przemieńcie się przez odnowienie waszego umysłu, abyście mogli rozeznać, co jest dobrą, przyjemną i doskonałą wolą Boga. Mówię bowiem przez łaskę, która mi jest dana, każdemu, kto jest wśród was, aby nie myślał o sobie więcej niż należy, ale żeby myślał o sobie skromnie, stosownie do miary wiary, jakiej Bóg każdemu udzielił.
ORAZ
1 Kor 2:16 (UBG)
Kto bowiem poznał umysł Pana? Kto go będzie pouczał? Ale my mamy umysł Chrystusa.