Kwestia doczesności w teologii w teologii Marcina Lutra

Jak odkywać na nowo radość życia, cieszyć się z najmniejszych rzeczy, nie brać niczego za oczywiste? Jak zachowywać umiar i ?wybrać królewską drogę środka, abyśmy nie byli epikurejczykami bez żadnych cugli ani hipokrytami czy pełnymi smutku mnichami??
Na kilkudziesięciu stronach tej niewielkiej książki czytelnik poznaje otwarte spojrzenie Marcina Lutra na codzienność, ludzką seksualność, relacje międzyludzkie i wiarę, jednocześnie otwierając przed nim przestrzeń przyjemności i piękna życia.

Fragmenty recenzji:
?Marcin Luter jest postacią, która ciągle inspiruje zarówno badaczy różnych profesji [...], jak również osoby poszukujące refleksyjnych podstaw własnej religijności. Książka, mimo niewielkich rozmiarów,
jest znakomitym studium relacji między wiarą, ukierunkowaną na wieczność, i życiem w tym świecie, w doczesności. Lektura tekstu Ireny Lichtner pozwala zrozumieć całościowy charakter reformacji, która nie tylko postulowała nowe odczytanie pryncypiów teologii i odnowę Kościoła, lecz również gruntownie zmieniała nastawienie człowieka do całej rzeczywistości, w tym organizacji życia społecznego, pracy, szkolnictwa, rodziny czy seksualności?. ks. prof. ChAT dr hab. Bogusław Milerski

Autorka ?[?] umiejętnie przedstawiła przejście od zasadniczego zanegowania świata przez Lutra-zakonnika do afirmującego życie Reformatora. Wszystko, co doczesne ? przede wszystkim małżeństwo,
rodzicielstwo, praca i polityka ? jest na tyle duchowe, na ile zasadza się na Słowie Bożego ustanowienia. W Chrystusie Bóg stwarza nowe pojmowanie świata ? nowymi oczami i nowymi uszami, niejako nawraca
w jego stronę. W odróżnieniu od Augustyna, czerpanie przyjemności z doczesności zostaje u Lutra uprawomocnione jako usprawiedliwione z niej korzystanie?.
prof. Oswald Bayer