Dlaczego „Słoneczniki”?
Słoneczniki, to rośliny, które szukają słońca, kierują się w stronę źródła światła, zarazem odwracając się od tego, co nim nie jest. Czasem niemal zazdroszczę słonecznikom im cichej, instynktownej mądrości. Przecież jasne, mocne i ciepłe światło niesie życie. Pozwala wzrastać i owocować. One to wiedzą. A my?
Te wiersze to zapis moich własnych codziennych prób odwrócenia się od tego co przytłacza, nie zaspokaja i zawodzi, i szukania Bożej perspektywy; to świadectwo nieporadnego odnajdywania Go w rzeczach małych i większych, wytrwałego, mozolnego uczenia się jak Go dostrzegać, słyszeć i kochać, jak przeżywać każdy dzień odrywając wzrok od ziemi pod stopami, kierując twarz ku Temu, który jest Światłością Świata i Pełnią Życia. Tak jak niepozorny słonecznik…
Ps 36,10