Jest to drugi tom swoistego komentarza Listu do Hebrajczyków, czyli Żydów mesjańskich. Rozmyślania przedstawione są nieco na podobieństwo żydowskiego peszeru. Metoda peszeru polega na przytoczeniu bądź wyraźnym przywołaniu niewielkiego tekstu biblijnego, a następnie na przystosowaniu go do współczesnych komentatorowi faktów z aktualnej rzeczywistości, po czym następuje zastosowanie do osoby, wydarzeń, zjawisk bądź tematu teologicznego.

Spis treści

WPROWADZENIE     9
WSTĘP AUTORA     11
1. Od cieni i obrazów ku rzeczywistości /Hbr 1,1–3/       13
2. WPROWADZENIE KRÓLA – Syn Boży /Hbr 1,4–2,4/     25
3. ARCHEGOS – „przewodnik zbawienia” /Hbr 2,5–3,6/     45
4. NIEBIESKI SZABAT /Hbr 3,7–4,13/     61
5. Konsekracja kapłana
– „udoskonalony przez cierpienie” /Hbr 4,14–5,10/     83
6. KONIECZNOŚĆ ROZWOJU /Hbr 5,11–6,20/     97
7. KRÓL SALEMU – „Na podobieństwo Melchizedeka” /Hbr 7,1–28/  111
8. NIEBIAŃSKIE „JOM KIPPUR” (Dzień Pojednania) /Hbr 8,1–6; 9,1–28/     123
9. „BERITH HADASZA” (Nowe Przymierze) – wyryte w sercach /Hbr 8,7–13; 9,15–28; 10,1–18/     145
10. ŻYCIE Z WIARY – sposobem pielgrzymowania /Hbr 10,38–12,2/  161
11. KONIECZNOŚĆ UŚWIĘCENIA – dziecięctwo Boże /Hbr 10,16–39; 12,1–17/     187
12. NIEWZRUSZONE KRÓLESTWO /Hbr 12,18–13,25/     213
POSŁOWIE     235

WPROWADZENIE

Jest to drugi tom swoistego komentarza Listu do Hebrajczyków, czyli Żydów mesjańskich. Rozmyślania przedstawione są nieco na podobieństwo żydowskiego peszeru. Metoda peszeru polega na przytoczeniu bądź wyraźnym przywołaniu niewielkiego tekstu biblijnego, a następnie na przystosowaniu go do współczesnych komentatorowi faktów z aktualnej rzeczywistości, po czym następuje zastosowanie do osoby, wydarzeń, zjawisk bądź tematu teologicznego.
Na początek każdego rozważania mamy cytat, a później różne myśli związane z cytowanym fragmentem. W ten sposób czasami przedstawiałem różne prawdy teologiczne, czasami były to ilustracje prawd poprzez przykład, a czasami starałem się zagłębić w znaczenie słów, aby wydobyć treść – której na pierwszy rzut oka nie widać.
Często rozmyślania nabierały charakteru apologetycznego – szczególnie gdy odnosiłem się do sposobu wierzenia w Boga powszechnego w Polsce. List do Hebrajczyków ukazuje jednego Arcykapłana, jedną skuteczną ofiarę i jedną rzeczywistą świątynię – więc te zagadnienia pobudzały do refleksji i krytyki sposobu wiary, jaki mamy w Polsce.
Każde rozmyślanie kończyłem modlitwą, która była dla mnie zastosowaniem, podsumowaniem tekstu, nad którym rozmy­ślałem.
Przy każdym rozmyślaniu pozostawiłem datę, co pozwalało mi zauważyć pewien rozwój myślenia, gdy po czasie powracałem do tego samego fragmentu.
Podział na dwanaście rozdziałów wynika z tego, że w pierwszym tomie komentarza znajdzie się dwanaście wykładów na podstawie Listu do Hebrajczyków.