Wiersze te to towarzysze życia. Życia kobiety dojrzałej, która przegląda się w lustrze i robi pewne podsumowania. Patrzy wstecz i widzi siebie wpierw jako młodą, naiwną dziewczynę, następnie żonę i matkę, oblubienicę i gospodynię domową, teściową , babcię, macochę, przyjaciółkę, ale przede wszystkim człowieka zmagającego się z samym sobą. Po to by zachować godność i to co najważniejsze – wiarę w Boga, wytrwałość w dążeniu do naśladowania Chrystusa, nadzieję na przebaczenie.

Beata Jaskuła – Truchanowska okazuje się więc twórcą wszechstronnym. Znana ze swoich felietonów prasowych, teatru kukiełkowego, książek dla dzieci i powieści, wraca również do aktorstwa. … Oddajemy Czytelnikowi ów tomik z nadzieją, że szczerość, odwaga i wyobraźnia poetki będzie dla Niego pomocą i inspiracją we własnym zmaganiu ze Słowem i życiem. [fragment przedmowy – prezbiter Mateusz Wichary].