Powieść pełnej ciepła, świątecznej atmosferze, splatającej losy trzech pokoleń kobiet. Emilia, Ernestyna i Anastazja to postacie, które mają własne problemy i życiowe zagadki, ale wszystkie są złączone potrzebą miłości, wsparcia i cudu – szczególnie w magiczny czas Bożego Narodzenia.

Emilia budzi się w szpitalu, nie pamiętając swojej przeszłości, co tworzy wątek tajemnicy i odkrywania tożsamości. Pielęgniarka, jedyna osoba, która ją rozumie, sugeruje wspólne korzenie i znaczenie dawno zapomnianych wydarzeń. Portret dziewczyny w granatowym płaszczu to z pewnością ważny symbol łączący teraźniejszość z przeszłością.

Ernestyna, najstarsza z bohaterek, ma do spełnienia dawną obietnicę. Choć mieszka z dala od rodzinnej Warszawy, jej myśli wciąż tam wracają, szczególnie do miejsca, gdzie ktoś na nią czeka – być może jej przeznaczenie wiąże się z dawnym ukochanym lub kimś, kto potrzebuje jej wsparcia.

Anastazja, młoda kobieta z życiowymi problemami, symbolizuje współczesne rozterki młodych ludzi – brak pracy, niepewność co do przyszłości. Pocieszenie odnajduje w słodkich chwilach u Wedla, gdzie w świątecznej atmosferze zaczyna rozmawiać z tajemniczym starszym panem. To może być ktoś, kto odegra kluczową rolę w jej przyszłości.

Wszystkie te wątki łączą się w jednej, świątecznej historii o nadziei, ciepłych rodzinnych więzach i cudach, które mogą się wydarzyć, jeśli tylko się w nie wierzy. Magdalena Kordel jest znana z opowieści o miłości i codziennych cudach, a jej książki, pełne życiowych prawd, zawsze zostawiają czytelnika z wiarą w dobroć i piękno świata.