Stary Testament we współczesnym języku polskim z komentarzem filologicznym, historycznym i teologicznym

Starotestamentowa Księga Izajasza pod wieloma względami zajmuje wyjątkowe miejsce pośród ogółu tekstów składających się na kanon Pisma św. W zapisie Izajaszowego proroctwa egzegeza i krytyka biblijna wskazują bowiem zarówno na złożony i wieloetapowy proces jego powstania, jak również na bogaty tematycznie i zróżnicowany gatunkowo zbiór zawartych w nim utworów. W księdze tej sąsiadują obok siebie na równi gatunki literackie przynależne liryce, jak i epice biblijnej: opowiadania, kazania, wyrocznie, tj. uroczyste deklaracje wygłaszane przez proroka w imieniu Boga, a także hymny, wyznania, sentencje mądrościowe oraz przysłowia.

To, co składa się na wyjątkowość tej księgi, jest jednocześnie ogromnym wyzwaniem stojącym przed wszelkimi inicjatywami jej przybliżenia w językach przekładowych. Na różne sposoby i ze zmiennym skutkiem radziły sobie z tymi trudnościami dotychczasowe próby oddania Księgi Izajasza w języku polskim. Zasadnicze wyzwanie sprowadza się bowiem do znalezienia odpowiedniej formy dla oddania językowego piękna i bogactwa tej księgi z jednoczesnym zachowaniem jej głębokiego przesłania mesjanistycznego i eschatologicznego. Próbę odpowiedzi na owe wyzwania i trudności znajdujemy w tłumaczeniu zrealizowanym przez Wydawnictwo NPD. Przekład dynamiczny ma to do siebie, że specyficzne i niełatwe w odbiorze słowa bądź całe frazy tekstu kanonicznego zastępuje ich dynamicznymi ekwiwalentami, jednocześnie nie tracąc z pola widzenia zasadniczego przesłania i charakteru tekstu natchnionego. Dzięki temu dzisiejszy czytelnik otrzymuje zrozumiały, zapisany współczesnym językiem tekst księgi biblijnej z dużym ładunkiem teologicznym, aktualnym również w XXI wieku.

prof. dr hab. Stanisław Koziara
Katedra Lingwistyki Kulturowej i Komunikacji Społecznej
Uniwersytet Pedagogiczny im. KEN w Krakowie