Większość badaczy zgadza się, że Jan napisał Ewangelię jakiś czas po tym, kiedy pozostali Ewangeliści ukończyli swoje narracje, o których Jan nie tylko wiedział, ale również zakładał, że znają je także odbiorcy tego tekstu.

Jak przystało na świadka, pisze bezpośrednio i z autentyzmem oraz podaje nam szczegóły, których nie znajdziemy u Mateusza, Marka lub Łukasza. Koncentruje naszą uwagę na osobie Jezusa - na tym, co On zrobił i powiedział. W Ewangelii podkreśla od początku do końca, że moc i autorytet Chrystusa były oczywiste.

Wiara, do której Jan zachęca odbiorców Ewangelii jest czymś więcej niż umysłową zgodą na pewne prawdy. Przedstawione przez niego dowody, które prowadzą do wiary, muszą także przynieść rezultat w postaci życia - "abyście wierząc mieli żywot w imieniu jego".