Między Łaską a Prawem.

Miejsce ludzi z narodów wobec Boga Izraela i Tory

Jezus był - tak jak apostołowie i Jego pierwsi uczniowie - Judejczykiem. Był zapowiedzianym przez Pisma Hebrajskie (tzw. Stary Testament) Mesjaszem, posłanym przede wszystkim do potomków Abrahama, Izaaka i Jakuba, z którymi Bóg na górze Synaj za pośrednictwem Mojżesza zawarł przymierze. Treścią tego przymierza była Torą (tzw. Prawo Mojżeszowe), która nie tylko spełnia rolę Prawa, ale również konstytucji państwa, które powstało w ziemi Kanaan po wyjściu Izraelitów z Egiptu. Z kolei Nowe Przymierze, którego pośrednikiem był Jezus (Hbr 9:15), było zgodnie z proroctwami zawarte z 'domem Izraela i domem Judy' (Jr 31:31), a jego celem było wypisanie na sercach Prawa (hebr. 'Torą').

W związku z powyższym powstaje wiele pytań: Jaki był naprawdę stosunek Jezusa i apostołów do Tory? Czy Paweł z Tarsu stworzył nową religię czy był raczej wiernym Torze Judejczykiem, który uwierzył w obiecanego Izraelowi Mesjasza? Czy po ofierze, zmartwychwstaniu i wniebowstąpieniu Jezusa Torą nadal obowiązuje potomków Abrahama, Izaaka i Jakuba? A jeżeli tak, to jaki stosunek do Tory powinni mieć w świetle Biblii ludzie z innych narodów?

Odpowiedzi na powyższe pytania stanowią klamrę spinającą rozdziały niniejszej książki. Autor Tomasz Wojtaś - tłumacz Nowego Testamentu (Biblia Nazaretańska) i współtwórca Kwartalnika Biblijnego porusza w niej również tematy związane z polskimi przekładami Biblii. Dlaczego zamiast słowa 'sprawiedliwość' w pewnych tłumaczeniach czytamy o 'usprawiedliwieniu'? Dlaczego tłumacze listu do Rzymian we fragmencie, który jest cytatem z Habakuka, w którym pada słowo 'wierność', oddają go jednak używając słowa 'wiara'? Czy współcześnie słowo 'łaska' jest dobrym ekwiwalentem znaczeniowym? I co w takim razie oznacza 'usprawiedliwienie przez wiarę'?