Drogi Czytelniku!
Trzymasz w ręku publikację, która nie jest rozprawą teologiczną ani książką historyczną. Jest próbą nakreślenia proroczej perspektywy dotyczącej powołania kraju nad Wisłą w kontekście Izraela. Akcent w moich rozważaniach położyłem na ten właśnie aspekt, próbując wyłowić ze wspólnej historii Polski i Izraela prorocze momenty dotyczące naszego przeznaczenia, i podejmując temat powołania Izraela. Mam jednocześnie pełne przekonanie, że nasze zrozumienie tematu przeznaczenia Polski w odniesieniu do Izraela jest cząstkowe, jednakże to co widzimy dzisiaj, wskazuje nam wyraźnie drogę, którą mamy kroczyć dalej. Bez zrozumienia kwestii Izraela nie jesteśmy w stanie zrozumieć Bożych zamiarów wobec narodów.
Czasy, w których żyjemy, charakteryzują się niezwykłym przyspieszeniem w duchowej historii ludzkości. Jednym z kluczowych znaków czasu jest powrót Izraela do swojej ziemi po prawie dziewiętnastu wiekach życia w rozproszeniu. Stało się to w 1948 roku. Boży zegar historii ruszył wtedy w sposób, którego nie możemy zlekceważyć. „Naród zrodził się jednego dnia” (por Iz 66,8) na oczach całego świata. Było to wydarzenie, którego skutki okażą się brzemienne dla losów całej ludzkości. Okres zapoczątkowany przez odbudowanie państwowości Izraela zakończy się triumfalnym powrotem Chrystusa do Jerozolimy. Od roku 1948, cokolwiek dzieje się w Izraelu - kraju tak małym, że czasami trudno znaleźć go na mapie - odbija się głośnym echem na całym świecie.
Z tego powodu nie bez znaczenia jest sposób, w jaki narody świata odnoszą się teraz do Izraela, ponieważ Bóg patrzy na narody przez pryzmat ich stosunku do Izraela, Jego pierworodnego syna. Na podstawie naszego stosunku do Izraela będziemy sądzeni przez Jezusa Chrystusa w czasie Sądu Ostatecznego. Jak zostanie na tym Sądzie potraktowana Polska? Już dzisiaj możemy zdecydować o tym, czy staniemy po lewej stronie razem z narodami-kozłami, czy też po prawej razem z narodami-owcami! Obyśmy wykorzystali szansę otrzymaną od Boga w tym czasie i stali się narodem-owcą.
Przed wiekami Bóg dał obietnicę Abrahamowi: „Uczynię z ciebie naród wielki i będę ci błogosławił, i uczynię sławnym imię twoje, tak że staniesz się błogosławieństwem. I będę błogosławił błogosławiącym tobie, a przeklinających cię przeklinać będę...” (Rdz 12,2-3). Przekonaliśmy się jako naród, jak ta obietnica realizowała się w naszej historii. Teraz jednak, kiedy Izrael na nowo zaistniał jako państwo, obietnica dana Abrahamowi nabiera szczególnego znaczenia.
Żyjemy w niezwykłym czasie otwartego nieba nad Polską i wielkiej szansy, żeby wypełnić nasze powołanie. Dotyczy to szczególnie naszego stosunku do Izraela. Czy nam się uda? Czy tym razem Polak „będzie mądry przed szkodą?” Jestem przekonany, że tak, jeśli tylko zgodzimy się z Bogiem i jego planami wobec naszego narodu. Mówiąc inaczej: uda się, jeśli Kościół weźmie od Boga klucz do wypełnienia powołania Polski. Przez ponad dwie ostatnie dekady Polska doświadcza szczególnej przychylności Boga Izraela. Polega ona między innymi na tym, że mamy wgląd w Boże plany dla Izraela i narodów przy końcu czasów. Bóg odkrywa przed nami nowe zrozumienie Pisma. Wszystkie narody mają teraz szansę od Boga, aby stanąć za tym, za czym staje Bóg. Polska, jak każdy inny naród, ma swoje szczególne powołanie od Boga zapisane w niebie. Nadszedł czas, aby odkryć to, co może do tych czasów było zakryte dla Kościoła i narodu. Jednego możemy być pewni: z powodów biblijnych i historycznych powołanie Polski jest ściśle związanie z ludem Izraela. Żaden inny naród na świecie nie gościł na swojej ziemi tylu Żydów, co Polska. To proroczy znak mówiący bardzo wiele o naszym przeznaczeniu. Jednocześnie zachęcam siebie i innych do zachowania dużej dozy pokory. Jak mówi bowiem Pismo: „cząstkowa jest nasza wiedza i cząstkowe nasze prorokowanie” (1Kor 13,9). Wydaje się, że w porównaniu z tym jakimi byliśmy ignorantami jeszcze dwie, trzy dekady temu, teraz widzimy wiele, jesteśmy jednak ciągle na początku kroczenia drogą poznawania Bożych zamiarów dla Polski. Mimo tego to „cząstkowe poznanie”, jest tak ekscytujące, że inspiruje wielu z nas do poszukiwania Boga i Jego planu dla naszego narodu. Zarówno perspektywa historyczna naszej wzajemnej koegzystencji, jak i to, co dzieje się współcześnie, jasno wskazują na silne duchowe połączenie Izraela i Polski. Kiedy dopełni się proces uzdrowienia, który wyeliminuje z jednej strony antysemityzm, a z drugiej antypolonizm, uzyskamy nową przestrzeń, która da nam szansę na bycie ZNOWU RAZEM po latach oddzielenia.
Mam nadzieję, że ta skromna pozycja sprawi, że dołączysz do grona osób gotowych zaangażować się w przygotowanie Polski do wypełnienia jej powołania. Jesteśmy w procesie szukania i przyjmowania Bożego objawienia dotyczącego szczególnego miejsca Izraela w Bożych planach dla ludzkości. Wbrew temu, czego wielu z nas nauczano, Bóg nie odrzucił Izraela na zawsze. W planie dla Izraela jest też miejsce dla innych narodów, według ustalonego przez Boga porządku. Żeby to zrozumieć, musimy odkryć Boży zamiar zarówno dla Izraela jak i dla narodów. To pozwoli nam, wierzącym, być współpracownikami Boga w Jego planach na ziemi. Nie ma bowiem nic gorszego, niż być w opozycji wobec Boga i Jego zamiarów. Pragnę w głębi serca, żeby mój naród, poprzez jego liderów, tak świeckich jak i duchowych, poddał się Bogu i Jego woli. Kiedy tak się stanie, będziemy mogli być spokojni o naszą przyszłość.

Wstęp ................................................................................................. 7
Rozdział 1:    Powołanie Izraela jako pierworodnego syna ................................................... 11
Rozdział 2:    Historia relacji między Kościołem z pogan (Kościołem chrześcijan) a Izraelem ..... 17
Rozdział 3:    1000 lat wspólnej historii .............................. 31
Rozdział 4:    Izrael a inne narody .......................................... 46
Rozdział 5:    Polscy Żydzi a ruch syjonistyczny ............... 54
Rozdział 6:    Izrael-Polska, od śmierci do życia .............. 57
Rozdział 7:    Zwrot Kościoła w kierunku Izraela ............... 60
Posłowie .......................................................................................... 72
Źródła .............................................................................................. 79