Mel Tari, to znany na sześciu kontynentach naoczny świadek i kronikarz indonezyjskiego przebudzenia (głównie lata 1965-1971).

Przebudzenie to wybuch entuzjazmu religijnego, spektakularne wydarzenia na pograniczu zdrowego rozsądku, które przemijają równie szybko, jak się rozpoczęły – czy tak?

Nie, nie tak – jeżeli tylko przebudzenie na wyspie Timor na cokolwiek oznaczać.

W książce ŁAGODNY POWIEW JEZUSA opisuje potężne Boże działanie, cuda, znaki.
Ludzie nieuleczalnie chorzy doznają cudownych uzdrowień. Moce demoniczne są przezwyciężane. Woda w cudowny sposób przemienia się w wino służące do stołu komunijnego. Umarli są wskrzeszani za martwych. Chrześcijanie wzrastają i dojrzewają w wierze. Potężne działanie Ducha Świętego nie ustaje.
To wszystko mówi nam, że przebudzenie jest bardziej wynikiem ludzkiej otwartości i pokory niż jakiegoś rzekomego kaprysu niebios.
A przecież ten łagodny powiew nie ogranicza się tylko do Południowego Pacyfiku…