13 października 2097 r. statek Kosmos przygotowuje się do startu do położonego najbliżej Układu Słonecznego potrójnego układu Alfa Centauri. Jednym z uczestników wyprawy jest Neil de Hoyos, fizyk, podwójny noblista, mający swój wkład w budowę statku. Hoyos udaje się w tę podróż, by wyrwać się spod władzy pozornie przyjaznego rządu totalitarnego, który na Ziemi kontroluje wszystko. Jest postacią ekscentryczną, o wielkiej wrażliwości, którą ukrywa za maską kowboja. Cała wyprawa ma trwać około 19 lat. Co się wydarzy w jej trakcie? Czy statek wraz z pasażerami powróci na Ziemię?

Autor zabiera czytelnika nie tylko w fascynującą podróż międzyplanetarną, ale i w podróż duchową, dzięki której odkrywa tajemnice duszy, przemierza nieskończony świat wiedzy, postępu i ludzkiej natury.

Książka zawiera odwieczne pytania i trafne refleksje na temat walki duchowej, zła wciąż działającego w świecie, grzechu pierworodnego, łaski sakramentów, Bożej obecności, ofiary, zemsty i przebaczenia. Łączy elementy powieści science fiction, dreszczowca, powieści przygodowej.

Kilka słów o autorze I jego stylu
Michael D. O’Brien to urodzony w Ottawie w 1948 r. kanadyjski pisarz katolicki, publicysta, malarz, wykładowca, autor bestsellerowych powieści przetłumaczonych na wiele języków. Po polsku ukazały się: „Ojciec Eliasz. Czas Apokalipsy”, „Dom Sophii”, „Teofil”. W swojej twórczości porusza problemy współczesnego człowieka we wszystkich jego wymiarach, zwłaszcza duchowym. Znany jest jako bezkompromisowy krytyk antychrześcijańskich trendów we współczesnej polityce i kulturze. Mieszka w Ontario.

W „Alfie Centauri” autor zabiera Czytelnika – co sugeruje już sam tytuł – nie tylko w podróż międzyplanetarną, ale również w podróż duchową, dzięki której odkrywa on tajemnice duszy, przemierza nieskończony świat wiedzy, postępu i ludzkiej natury. Oczywiście, w stylu, który charakteryzuje pisarstwo O’Briena, a który powoduje, że jest on pisarzem coraz bardziej popularnym, cenionym, a przede wszystkim – przez wiele osób, myślących i niestroniących od stawiania sobie fundamentalnych pytań – poszukiwanym.

Stąd w prezentowanej pozycji znajdziemy odwieczne pytania i trafne refleksje na temat walki duchowej, zła wciąż działającego w świecie, grzechu pierworodnego, łaski, sakramentów, Bożej obecności, ofiary, zemsty i przebaczenia. Obecne są tu również tematy współczesne, takie jak: wolność religijna, kultura śmierci, uniformizm myślenia, dyktatura we wszystkich jej formach, teorie spisku.

„Kosmos” wyrusza w drogę – o czym książka opowiada
13 października 2097 r. Statek „Kosmos” przygotowuje się do startu do położonego najbliżej Układu Słonecznego potrójnego układu Alfa Centauri. Cała wyprawa ma trwać ok. 19 lat. Po 9 lat samego lotu z Ziemi i z powrotem oraz blisko rok na badanie nowej planety. Statek dociera na planetę pod koniec 2106 r. ziemskiego, na początku 2108 r. dochodzi do katastrofy z powodu bezmyślności kierujących wyprawą, pragnących za wszelką cenę zaspokoić ciekawość i chore ambicje; ginie większość uczestników. W 2117 r. statek zbliża się do Ziemi, ale z powodu awarii nigdy na niej nie ląduje, więc powraca z pasażerami na orbitę odkrytej planety.

Narratorem części zatytułowanych „Podróż” i „Planeta” jest główny bohater – Neil de Hoyos (to jego pamiętnik), części „Odkrycie” – Anzelm Yusupov – potomek tych, którzy na planecie zdecydowali się pozostać (swoje zapiski sporządza 220 lat po przybyciu wyprawy na planetę Regnum Pacis – nazwanej tak przez tych, którzy pozostali). Tym razem to on jest uczestnikiem wyprawy, która odkrywa statek, na którym przybyli odkrywcy.

Neil de Hoyos – wielka wrażliwość za maską kowboja
Główny bohater, Neil de Hoyos, jest fizykiem, podwójnym noblistą, którego rozwiązania miały zastosowanie w budowie statku „Kosmos”. To postać ekscentryczna, o wielkiej wrażliwości, którą chowa za maską kowboja. Buntuje się przeciw panującym na Ziemi i na statku rządom totalitarnym, ma swoje zdanie. W całym swoim życiu wiele doświadczył. Po katastrofie żyje w poczuciu winy; ma świadomość, że gdyby nie jego odkrycia, statek nigdy by nie został skonstruowany, więc nie zginęłoby tylu ludzi i nie doszłoby do tak wielu zniszczeń.

Książka „Podróż do Alfy Centauri” zmusza do refleksji i wstrząsa. Mimo że ma charakter fikcyjny, aż nadto czytelnie odnosi się do dzisiejszego świata i jego problemów. W tym tkwią jej siła i niezaprzeczalny urok. Jest świetnie napisana, z trzymającą w napięciu akcją, wciągającą tak, że naprawdę trudno się od niej oderwać. Zachęcamy do lektury!