Opowieści o życiu – ileż ich już poznaliśmy, a każda inna,niepowtarzalna. Autorem ich scenariuszy jest sam Bóg. On też czuwa nad ich realizacją od początku do końca, niezależnie czy jesteśmy tego świadomi, czy nie. Dla jednych życie może być tylko ciągiem przypadków, inni, tak jak Anna – bohaterka tej opowieści – odkrywają w nim głębszy sens i spoglądając wstecz widzą wyraźnie Bożą opiekę, która nad nimi czuwała.

Joannę Ćwian fascynuje życie z Bogiem. Jej książkowy debiut to właśnie historia takiego życia spisana po wysłuchaniu wspomnień swojej sędziwej babci. I tak powstała ta Opowieść o życiu, opowieść o rozterkach małej dziewczynki, która poszukiwała odpowiedzi na wielkie pytania, opowieść o młodej dziewczynie, której wymarzony ślub z ukochanym musiała zastąpić skromna uroczystość w odległym i obcym miejscu, a kiedy wreszcie wrócili razem do rodzinnej wioski, jak grom
z jasnego nieba spadła na nich widomość o przesiedleniu.

„Do Anny powoli docierało, że ma opuścić to ukochane miejsce. Jej gniazdo rodzinne, w którym ona dostała życie, w którym przyszły na świat jej dzieci. Mimo to, że pokornie godziła się z Bożą wolą, serce ściskały jej niesamowity żal i ból. Wiedziała, że nie może się roztkliwiać i użalać, bo po prostu nie ma na to czasu. Musiała teraz myśleć o swoich dzieciach i o tym, by jak najwięcej udało jej się przygotować”.